En toen was (bijna) alles anders.

De afgelopen tijd was het stil hier. Zo niet bij ons, wij hadden veel te regelen! Zo mochten we twee weekenden achter elkaar naar onze ouders rijden. De eerste keer om te vertellen dat we gingen trouwen, en het tweede weekend omdat we een huis hadden gekocht!

Deze twee dingen staan op zich los van elkaar, maar hebben tegelijkertijd ook wat overlap: het is best prettig om een wettelijke verbintenis te hebben als je samen een huis hebt. Dat maakte het totaallijstje:

  • een samenlevingsovereenkomst
  • een testament
  • een hypotheek
  • een overlijdensrisicoverzekering
  • een koopovereenkomst
  • en een huurcontract

Dat betekent een hoop regelwerk, want als je financieel bewust bent en ontzettend eigenwijs, dan regel je dat soort dingen zonder adviseur. Enkel voor de samenlevingsovereenkomst en de testamenten hebben we een notaris ingeschakeld. En dat is maar goed ook, want van juridische zaken hebben we absoluut geen verstand.

Natuurlijk slaat dit een enorm gat in ons spaargeld, temeer omdat we ons oude huis niet gaan verkopen, maar gaan verhuren. Alle overwaarde blijft dus zitten waar hij zit. Verhuren is voor ons voordeliger (of levert eigenlijk gewoon meer geld op) en het is voor ons een goede gelegenheid om eens te leren hoe het is om vastgoed in de verhuur te hebben. Verkopen kan altijd nog.

De vorige keer schreef ik dat we waarschijnlijk €700.000 zouden uitgeven aan een huis. Gelukkig zijn we daar (ruim!) onder gebleven. We hebben daar wel een paar compromissen voor moeten sluiten:

  • We kunnen achterom, maar moeten dan wel via de openbare weg. Aan de achterkant van de tuin kunnen we de tuin weer in.
  • Het is een huis uit de jaren ’90, niet de meest sfeervolle periode. Gelukkig is (en wordt) het binnen een stuk gezelliger…
  • De tuin is geen 250m2 geworden, maar ‘slechts’ de helft aan de achterkant. Aan de voorkant hebben we nog een stukje tuin (en die zo gewenste oprit!)
Onze achtertuin met uitzicht

Daar staat tegenover dat we een bijzonder ruim huis hebben, met uitzicht op een prachtig stuk (beschermd) natuur en de zo gewilde schuur! Maar liefst 25 m2 staat er te wachten om gevuld te worden met hout. OK, ik zal hem moeten delen met onze fietsen, maar toch. 😉

Bovendien geeft dit volgende huis ons instant duidelijkheid. Niet alleen op de kortere termijn: huizen kijken is een leuke bezigheid, maar ook een erg vermoeiende. Op de langere termijn weten we welke maandlasten we hebben en wat we moeten doen om financieel vrij te worden. En daar heb ik inmiddels ook de eerste prognoses op gemaakt. Zo rond 2042 (dan zijn we begin vijftig) zijn we klaar.

Natuurlijk gebeurt er nog een hele hoop in de tussentijd, maar een doel hebben maakt het pad wel een stuk helderder. Daarover later meer.

7 gedachtes over “En toen was (bijna) alles anders.

  1. Congrats met jullie major milestones. Keep on rockin’!

    En wat een waanzinnige tuin!! Ik zou daar persoonlijk heel erg gelukkig van worden. En lekker veel in wegdromen. Hmm!!

  2. Fantastisch hoor Spekvet en mevrouw Spekvet. Gefeliciteerd met beide mijlpalen. Van dit soort – ongesponsorde! – blogs word ik altijd enorm blij en meer specifiek van dit soort berichten; wat een vreugde en feest met open vizier naar de toekomst!

    Wordt dit een frugal wedding in the yard? Prachtig en lijkt (?) groot genoeg.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *